Bir gazete daha yayın hayatına son verenlerin kervanına katıldı.
Alparslan Türkeş'in adını koyduğu 48 yıllık Ortadoğu gazetesi yayın hayatına son verdiğini "Son Baskı" başlığıyla duyurdu. Yayın hayatına dijital olarak devam edeceklerini bildirerek okuyucularına teşekkür ettiler. Ancak sitem etmeyi de ihmal etmediler. "Bize ihanet edenlerin sonunun da çok uzun olmayacağını görüyor ve biliyoruz" demeleri dikkat çekti.
1,5 ay önce de 1999 yılından beri basın yayın sektöründe olan Star gazetesi kapanmıştı. Grubun bir diğer gazetesi Güneş ise yayın hayatını Akşam gazetesinin eki olarak sürdürme kararı almıştı.
CİNER Medya Grubu çatısı altında 9 yıldır yayın yapan Habertürk gazetesi de, reklamların azalması ve artan baskı maliyetleri nedeniyle yayın hayatına son vermişti.
Son dönemde kapanan bazı gazetelere bir göz atalım;
2002 yılında yayın hayatına başlayan Vatan gazetesi kapandı.
2012'de yayın hayatına başlayan AMK Spor (Açık Mert Korkusuz) gazetesi kapandı.
Cavit Çağlar'ın 1994'te Bursa'da kurduğu Olay TV ile 1995 yılında kurduğu Olay Radyo yayın hayatına son verdi. 35 gazeteci işsiz kaldı.
15 yıldır düzenli olarak yayınlanan Güncel Hukuk Dergisi okurlarına veda etti.
Karaman'da altı yerel gazete, ekonomik nedenlerden yayın hayatlarını 'haftalık gazete' olarak sürdürmeye başladı.
Ekonomik sıkıntılar nedeniyle bir süredir zorlanan Samsun Olay Gazetesi de kapanan gazeteler arasındaki yerini aldı.
Kocaeli'de 14 yıllık Darıca Gazetesi zor koşullar yüzünden baskıya son verdi.
Balıkesir'de 52 yıldır yayımlanan Yeni Haber Gazetesi ekonomik kriz nedeniyle yayın hayatına son verdi.
Artan döviz fiyatları karşısında maliyetlere dayanamayan İzmir'in günlük gazeteleri Pazar günleri çıkmama kararı aldı. İzmir Gazeteciler Cemiyeti'nin gazetesi olan Dokuz Eylül ile birlikte Ege Telgraf, Haber Ekspres, Yeni Bakış, Ticaret, Yenigün ve İlkses gazeteleri haftada 6 gün yayınlanmaya başladı. Bu gazetelerden bazıları sayfa sayılarını da düşürdü.
Gaziantep'te yayımlanan 19 yerel gazete, 3 katına çıkan kağıt ve kalıp fiyatlarından kaynaklı sorunu aşmak için çareyi siyah-beyaz baskı yapmakta ve sayfa sayısını azaltmakta buldu.
Türkiye genelinde 100'den fazla gazete kapandı.
Gazetelerin kapanmasındaki en büyük sebep, ekonomik kriz.
Dövizdeki sert dalgalanma ve artışlarla birlikte, kağıt ve baskı maliyetlerinin aşırı yükselmesi; bununla birlikte vatandaşın alım gücünün azalması nedeniyle de gazete satışlarının yerlerde sürünmesi, aynı zamanda basın ilan gelirlerinin düşmesi gazeteleri yayın yapamaz hale getirdi.
İşin ilginç yanı, kapanan gazetelerin bir çoğunun yandaş medya olarak adlandırılan gazeteler olması!
İçinde bulundukları ekonomik sıkıntıdan kurtulmanın yolu olarak yandaşçılık yapmayı görenler, umduklarını bulamadılar. O kadar çok yandaş medya türedi ki, artık yandaş medyalar da birbirleriyle rekabet etmek zorunda kaldı. "Ben daha yandaşım" yarışması mideleri bulandırdı. Basın yayın kalitesini o kadar düşürdüler ki, Türkiye'de okuyucu kalmadı. Hem vatandaşın alım gününün, hem de basın sektörünün kalitesinin düşmesi gazetelerin kapanmasına sebep oldu.
Ancak yaşanan ekonomik kriz yandaş olsun veya olmasın tüm basın yayın sektörünü vurmuş durumda. Şuan için henüz kapanmamış, yayın yapan diğer gazeteler de bu zorlukları büyük ölçüde yaşamaya devam ediyor. Fakat ilginç olan, iktidara yakınlığı ile bilinen gazetelerin veya büyük sermaye gruplarına ait olan gazetelerin de kapanıyor olması! İşte bu durum, krizin ne kadar derin olduğunu gözler önüne seriyor.
Reklam gelirlerinin azalması, kağıt ve baskı maliyetlerinin yükselmesi, dağıtım maliyetlerinin artması, basın ilan gelirlerinin düşmesi, tirajların azalması gazetelerin sırtında ağır bir yük olarak duruyor. Tıpkı çiftçinin, esnafın, sanayicinin sırtındaki yük gibi. Tıpkı iflaslarını açıklayan yılların firmalarının altında ezildiği yük gibi...
Türkiye'de büyük bir kriz var, hiç kimse bunu inkar edemez ve saklayamaz. En çok da kriz, kendisini haber yapmayan gazeteleri vuruyor. Yani ekonomik krizin intikamı korkunç oluyor!..